Jak czytać tablice znamionowe na agregatach?

Istnieje wiele sytuacji, w których zachodzi potrzeba skorzystania z urządzeń zasilanych prądem w miejscach, gdzie nie ma dostępu do sieci elektrycznej lub jej charakterystyka okazuje się niewystarczająca dla podłączanego sprzętu. Sposobem na poradzenie sobie w takich warunkach jest wynajem agregatu prądotwórczego. Przed podłączeniem odbiorników prądu do agregatu trzeba jednak zawsze sprawdzić, jakie są jego parametry. Potrzebne informacje można znaleźć na tabliczce znamionowej. Przekonajmy się, jakie dane są na niej umieszczane.

Moc agregatu

Najważniejsze dane, dotyczą mocy, jakiej może dostarczyć agregat. Informacje te są podawane za pomocą trzech wartości. Pierwszą z nich będzie tzw. moc szczytowa PRP. Określa ona maksymalną wydajność urządzenia, czyli poziom, jaki może ono uzyskać w optymalnych warunkach. Kolejnym parametrem jest moc ciągła COP, tzw. znamionowa, oznacza ona wartość mocy, która może być generowana podczas normalnej, stabilnej pracy generatora. Ostatnim z grupy podstawowych parametrów dotyczących mocy jest moc awaryjna LTP. Jest to wartość, którą agregat jest w stanie osiągnąć przy zwiększonym obciążeniu, pracując w takich warunkach maksymalnie do 500 godzin rocznie. Informacje o mocy znamionowej pozwalają na wyliczenie znamionowego współczynnika mocy cos φ, który pokazuje poziom mocy czynnej, a zatem daje możliwość ustalenia, jaki może być łączny pobór mocy, przy którym podłączone urządzenia będą pracowały stabilnie.

Klasa wykonania

Parametry prądu to nie tylko ilość dostępnej mocy, ale także napięcie oraz częstotliwość. W większości zastosowań, zwłaszcza gdy agregat ma podtrzymywać zasilanie bardziej wymagającego sprzętu, w którym zastosowano wrażliwe na zmiany charakterystyki zasilania układy elektroniczne, liczyć się będzie tzw. klasa wykonania. Może ona być ustalona na jednym z czterech poziomów – G1, G2 albo G3 i G4, pokazując zakres, w jakim możliwe są odstępstwa od optymalnej amplitudy, częstotliwości i kształtu napięcia. Najniższe wymagania spełniają urządzenia zaliczane do klasy G1, gdzie znajdą się np. instalacje grzewcze. Klasa G2 ma parametry prądu sieciowego, natomiast klasa G3 będzie potrzebna np. dla silników z elektroniczną regulacją obrotów. Klasa G4 to urządzenia wymagające szczególnie stabilnych parametrów np. sprzęt medyczny.